Το καλοκαίρι με αποδιοργανώνει.
Η ζέστη του με καταβάλει.
Ο ήλιος με αποπροσανατολίζει.
Η διάθεση για οτιδήποτε απαιτεί και τον ελάχιστο κόπο, εξανεμίζεται.
Κάνω μόνο τα απαραίτητα και σκέφτομαι θάλασσες, παραλίες, μπάνια και αραλίκι.
Οχι πως δεν το απολαμβάνω ... αντιθέτως ... οι στιγμές του καλοκαιριού είναι μοναδικές.
Ενα καλοκαίρι που στη χώρα μας λάμπει.
Και επειδή διαρκεί τόσο λίγο, προσπαθώ να το εκμεταλευτώ όσο το δυνατόν περισσότερο.
Βρίσκομαι στο σπίτι όσο γίνεται λιγότερο, με κάθε ευκαιρία τσαλαβουτάω στα γαλανά νερά και οι ρυθμοί μου επιβραδύνονται και δεν έχουν καμμία σχέση με τον χειμώνα.
Το μαγείρεμα ... ελαχιστοποιείται ...σταματούν οι δοκιμές ... και μένω στα "γνώριμα" και "ακίνδυνα" μονοπάτια.
Οσο για τις αναρτήσεις ... με το που ο ήλιος σκάει μύτη στον ορίζοντα, η έμπνευση πάει περίπατο.
Η καρέκλα μπροστά στον υπολογιστή δεν στέκεται ικανή να με κρατήσει ώστε έστω και μία ανάρτηση να ολοκληρωθεί.
Ετσι περνάει ο καιρός, με τις σελίδες του blog να παραμένουν λευκές.
Και υποτάσομαι στη μοίρα μου.
Το μόνο που κάνω (εκτός απο το να γυρίζω απο εδω και απο εκεί) είναι να συλλέγω εικόνες, συναισθήματα, γεύσεις, εμπειρίες και να φορτίζω τις μπαταρίες μου.
Μέχρι τη στιγμή, που το καλοκαίρι σταματάει να είναι τόσο έντονο.
Τότε αρχίζουν να με "τρώνε" τα χέρια μου για μαγειρέματα, ένα υλικό με κεντρίζει για δοκιμές και μια ενδιαφέρουσα συνταγή με βάζει για τα καλά και πάλι στην κουζίνα,.
Οι σκέψεις δε, καταγράφονται αβίαστα πια απο το μυαλό μου στο χαρτί.
Ετοιμη λοιπόν !
Εσείς ?
Καθίστε αναπαυτικά και διαβάστε στις επόμενες αναρτήσεις για τα καλοκαιρινά τεκτενόμενα (γαστρονομικά και μη) αλλά και συνταγές που αξίζει να δοκιμάσετε.
Φιλιά
The summer disrupts me.
The heat debilitates me.
The sun disorients me.
The mood for anything that requires even the minimal effort, is vanishing.
I only do what is necessary to be done and dreaming of the sea, the beach, swim and relaxation.
Not that I don't enjoy the summer ... on the contrary... the summer's moments are great.
A summer that in our country is awesome.
But it lasts not long enough, so I have to take advantage of it as much as possible.
I stay at home as less as possible, in every opportunity I'm heading to the blue waters and I'm dropping the winter's pace.
Cooking ... to a minimal and as "familiar" and "harmless" as can be.
As for the posts ... as soon as the sun rises, the inspiration disappears.
The chair in front of the computer is not capable of holding me in place, for that even one post to be completed.
So time passes and the pages of the blog remain white.
And I surrender in my fate.
All I do (other than going here and there) is to collect images, feelings, tastes, experiences and to charge my batteries.
Till the time that summer stops being so intense.
That time, my hands tickle me for cooking, a material triggers me for testing and an interesting recipe puts me back into the kitchen.
My thoughts with no effort any more are written on the paper.
I'm ready !
How about you ?
Have a seat and read the next posts with summer events (culinary or not) and of course recipes worth trying.
Kisses
