Καλημέρα σας,
Σήμερα η ανάρτηση δεν έχει συνταγή.
Δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα σίγουρα το μενού το έχετε ήδη αποφασίσει.
Οπότε καινούρια συνταγή απο Δευτέρα.
Τι σημαίνει λοιπόν το "Ιώδιο" που έχει για τίτλο η ανάρτηση σήμερα ?
Το "Ιώδιο" είναι ένα απο τα αγαπημένα μου εστιατόρια. Είναι μια "τρατορία θαλασσινών" όπως λέει και το σάιτ του. Μια αλοιώτικη ψαροταβέρνα. Βρίσκεται στο Παλαιό Φάληρο και είναι απο τα λίγα εστιατόρια που φεύγοντας αισθάνομαι ότι έφαγα "ωραίο" φαγητό.
Δεν θα σας πω γενικότερα για το εστιατόρια αυτό σήμερα. Θα το κάνω σε κάποια άλλη ανάρτηση για να σας δείξω κάποια απο τα πιάτα που έχουμε πάρει κατα καιρούς και μας αρέσαν ιδιαίτερα.
Για μια ιδιαίτερη μέρα στο εστιατόριο αυτό θα σας μιλήσω σήμερα.
Την περασμένη εβδομάδα έλαβα ένα e-mail απο τον Κ.Τσαλπατούρο, ιδιοκτήτη του "Ιωδίου" που με ενημέρωνε ότι είχαν προγραμματιστεί δύο μέρες γευσιγνωσίας στο εστιατόριο, στις 14 και 15 Δεκεμβρίου.
Εκλεισα λοιπόν τραπέζι για τις 15, για να δοκιμάσω τα ενδιαφέροντα νέα πιάτα που θα σερβιριζόντουσαν. Ημουν περίεργη να δω την εκτέλεση των ιδεών που είχαν "κατεβάσει" ο Κ.Τσαλπατούρος και ο Μ.Πατεράκης ο Σεφ.
Θα ήθελα να δηλώσω ότι δεν είμαι Σεφ και σε καμμία περίπτωση δεν είμαι επαγγελματίας γευσιγνώστρια. Είμαι ένας απλός άνθρωπος που μου αρέσουν ή δεν μου αρέσουν φαγητά και γεύσεις. Θα σας παραθέσω τη γνώμη μου για τα πιάτα που δοκίμασα που μπορεί να διαφέρει απο των ειδημόνων.
Η κάρτα με το μενού γευσιγνωσίας ήταν πάνω σε κάθε τραπέζι .. για να θυμόμαστε κάθε φορά τι τρώμε :))
Γαριδόσουπα με λάδι τρούφας και κριτσίνι μάραθου
Η γαριδόσουπα όπως βλέπετε ήρθε σερβιρισμένη σε κούπα έχοντας δίπλα το κριτσίνι. Πολύ μου άρεσε να σας πω η παρουσίαση. Ηταν μια σούπα βελουτέ, ακριβώς όπως προτιμάω εγώ τις σούπες. Σε κάθε κουταλιά είχες τη γεύση της γαρίδας αλλά ερχόταν και η γεύση της τρούφας απο το λάδι, χωρίς όμως να καλύπτει τη γαρίδα. Τόσο ισοροπημένα και δεμένα τα υλικά. Απίθανη η σούπα με λίγα λόγια. Το μάραθο στο κριτσίνι ήταν αρκετά έντονο αλλά πέρναγε απαρατήρητο δίπλα στη γαριδόσουπα.
Αγκιναροσαλάτα με αυγοτάραχο "Τρικαλινού"
Δροσερή σαλάτα με ψιλοκομμένη την αγκινάρα και προσθήκη ψιλοκομμένου αγγουριού. Και αυτά μέσα σε μια σάλτσα μαγιονέζας/γιαουρτιού (ισως και να κάνω λάθος εδώ αλλα η σάλτσα δεν ήταν ούτε καθαρά μαγιονέζα ούτε γιαούρτι.). Και σαν κερασάκι στην τούρτα, απο πάνω τρία κομμάτια αυγοτάραχο. Οι περισσότεροι τρελλαίνονται για το αυγοτάραχο, εμένα όμως με αφήνει αδιάφορη. Σαν σύνολο όμως η σαλάτα ήταν ενδιαφέρουσα.
Γαρίδες Αμβρακικού σοφρίτο με ριζότο βασιλικού
Αχχ .. συνδυασμός γαρίδας με ριζότο ... υπέροχος. Οι γαρίδες ήταν ψημένες όσο έπρεπε, το "σοφρίτο" αναδείκνυε τις γαρίδες ενώ ο βασιλικός απο το ριζότο αρωματιζε όλο το πιάτο εξαίσια. Για το ριζότο δεν έχω λόγια. Καταπληκτικό για μία ακόμα φορά. Ενα φοβερό πιάτο σε σύνολο.
Σφυρίδα ραγού με άγρια μανιτάρια "δίρφυς" και πουρέ μελιτζάνας
Τι να περιγράψω απο αυτό το πιάτο ? Η μυρωδιά του πιάτου όταν έφτασε στο τραπέζι υποσχόταν πολλά. Και η υπόσχεση κρατήθηκε. Η σφυρίδα ήταν αφρός, τα μανιτάρια (4 είδη) απίθανα και ο πουρές μελιτζάνας βελούδινος. Ενα πιάτο που με συνεπήρε.
Εκμέκ brulee
Το επιδόρπιο συνήθως ρίχνει ή ανεβάζει το υπόλοιπο μενού, αφήνοντας την καλή η κακή ανάμνηση. Εδώ το επιδόρπιο ήταν θεσπέσιο. Ηρθε σε ένα ποτήρι που φαινόντουσαν οι στρώσεις των διαφορετικών υλικών και ήταν χάρμα οφθαλμών. Στη βάση του ποτηριού ένα παντεσπάνι όσο έπρεπε σιροπιασμένο για τα δικά μου γούστα και αρωματισμένο με μαστίχα. Επόμενη στρώση μια μους φυστικιού με κρούστα καραμέλας και απο πάνω μια σαντιγύ με άρωμα μαστίχας και πασπαλισμένη με τριμμένο φυστίκι. Είπατε κάτι ? Εμενα πάντως τώρα που βλέπω την φωτογραφία και θυμάμαι την απόλαυση, μου τρέχουν τα σάλια.
Τα πιάτα μας συνοδευόντουσαν απο άσπρο, ροζέ και κόκκινο κρασί του Κτήματος Παλυβού. Εγώ πάντως ξετρελάθηκα με το χρώμα του ροζέ κρασιού. Ηταν ένα εκτυφλωτικό ρουμπινί χρώμα ... φοβερό. Το κόκκινο ήταν γευστικό και ταίριαζε απόλυτα με το κυρίως πιάτο μας. Το άσπρο κρασί όμως ήταν λίγο ήπιο. Εγω προτιμώ τα πιο φρουτώδες άσπρα, οπότε το συγκεκριμένο δεν με ενθουσίασε. Βέβαια γούστα είναι αυτά.
Στο τέλος ήπιαμε και λικέρ μαστίχας που λατρεύω.
Νομίζω ότι τα περισσότερα πιάτα αν όχι όλα, ήταν ακριβώς στα γούστα μου. Ηταν πιάτα που σίγουρα θα διάλεγα μιά επόμενη φορά στο εστιατόριο.
Και όπως πάντα, έφυγα απο το εστιατόριο με μια αίσθηση ευφορίας και ικανοποίησης απο το καλό φαγητό.
Κύριε Τσαλπατούρο και κύριε Πατεράκη, κάνατε το θαύμα σας πάλι. Συγχαρητήρια.
Σε εσάς φίλοι μου που παρακολουθείτε το ιστολόγιό μου, σας προτείνω το "Ιώδιο" για καλό ψαροφαγητό.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους και ευτυχισμένα.
Φιλιά πολλά και καλά να περάσετε τις Αγιες αυτές μέρες.
